Rust in Assisi

Rustdag in Assisi

Pax et bonum, Vrede en goeds, dat is waarmee je in Assisi wordt begroet op de borden en ook in het plaveisel van de voetweg er naar toe. Gisteravond was ik al een uurtje door de stad gelopen, toen waren alle toeristen weg, en dan zie je de stad op een heel andere manier. Alleen waren alle bezienswaardigheden toen ook dicht.
Vandaag had ik de rust in mijn geest om het goede van Assisi in mij op te nemen. En dat is veel! De stad heeft een overvloed aan interessante bouwkunst (vooral kerken, maar ook poorten, huizen, palazzi), een netwerk van prachtige nauwe straatjes met trappetjes en steile steegjes, ongelooflijk mooie uitzichten en wat niet al. Maar hier staat heel veel in het teken van St. Franciscus en St. Clara, die van hieruit hun boodschap hebben gebracht. De Franciscus-basiliek natuurlijk in de eerste plaats -al moest ik wel wennen aan de manier waarop de heilige die armoede en eerbied voor de natuur predikt, vereerd wordt in een kerk met zoveel pracht. Maar er wordt wel voortdurend gezorgd voor een stille sfeer in de kerk, en bepaalde plaatsen, de crypte bijvoorbeeld, zijn werkelijk echt sober van stemming. En de frescoserie van Giotto in die kerk over het leven van St. F. is echt geweldig!
Ik ga niet een PR-verhaal voor Assisi schrijven, daar is deze blog niet voor - ga er zelf kijken als je ooit kunt. Ik heb er rondgelopen tot ik echt niet meer kon.
Gisteren in de jeugdherberg had ik een tafel met een Duits echtpaar dat te vpoet van Florence naar Assisi gelopen was. "Wir sind Pilger", zei hij. Gezellig om mee te praten, maar wat hun pelgrimschap precies inhield, dat kon ik niet zo aan hun merken. Misschien vanavond, want ik eet hier weer- het is echt heel erg goed!
Morgen met frisse energie op weg naar het zuiden. Rome komt nu dichtbij!
Tenslotte: op verzoek een fotootje van mij met hoed- niet uit ijdelheid maar opdat je kunt zien wat een vreselijke uitwerking de zon op mij heeft. Hij is gemaakt toen ik de pas over de Apennijnen had gehaald!