kaartje (laden duurt misschien even)

View Wil naar italie in a larger map

Rustdag, alleen lokale kilometers (toch nog 35, trouwens)

Brenda en Matthijs hebben een kaartje gemaakt van mijn reis en daarin alle plaatsen die ik noemde met een blauwe druppel aangegeven. Net als Evert trouwens, maar Brenda heeft mij bovendien geleerd hoe ik dat in het blog plaats. Nu zie je mijn vorderingen tot nu toe dus in bovenstaand plaatje. Denk maar dat die blauwe druppeltjes zweetdruppels zijn. Hoewel: vandaag niet van inspanning, maar van de zomerwamte. Ik heb op deze rustdag eerst een klein tochtje naar de Adriatische zee gemaakt, zo'n kwartiertje enkele reis, want als ik in de buurt van een markant punt ben, zoals een zee, een grote rivier, of iets dergelijks, dan wil ik dat zien ook. Overigens zag het er niet anders uit dan de Noordzee bij Zandvoort, maar het idee, nietwaar.
Daarna heb ik een gezamenlijk entreekaartje gekocht voor de kerken hier in Ravenna die mozaieken bezitten, en ik ben ze uitvoerig langs geweest. Mozaieken zijn wel een heel aparte, andere vorm van kunst. Detaillering is daarbij natuurlijk moeilijk, maar toch zin ze heel expressief, en de kleuren zijn heel intens. Die bezoeken rechtvaardigen de rustdag op zich al, en mijn lchaam vindt het ook wel een goed idee merk ik wel. Het routeboekje geeft nu op elke bladzijde aan hoe ver het nog is volgens zijn aangegeven route naar Rome: 460 km. Eigenlijk vind ik dat maar niks, daardoor raak je gemaakelijk gefixeerd op het einddoel en ook in het laatste stuk is de reis nog steeds het doel, niet het eindpunt. Ik heb nog bijna twee weken en ik wil die net zo beleven als de afgelopen drie: met aandacht voor de plek waar ik ben en niet te ver vooruitkijkend.
Als ik het vervolg van de route bekijk, zie ik weinig grote plaatsen meer, dus mogelijk minder blog-mogelijkheden. 't Is maar een weet.