etappe: San Piero in Bagno - Sansepolcro, 55 km
via: Montecorona
Dat is een nieuw verschijnsel: een hotelletje waar je een kamer huurt, maar geen ontbijt krijgt, zelfs geen kop koffie! Toen ik daarnaar vroeg bij het inchecken zei ze "Er is wel een bar om de hoek, daar kun je wel ontbijten". Nu was er in het plaatsje niet zoveel keus, en de kamer was verder wel o.k., dus ben ik vanmorgen opgestaan en bij de bar een broodje gaan halen.
Gisteravond zat ik op een terras een pizza naar binnen te werken, en naast mij was de dagelijkse vergadering van de wijzen uit het dorp, de Leugenbank zouden ze in Hindeloopen zeggen. Ik verstond geen woord, maar het spektakel is al heel vermakelijk en de rolverdeling zeer bekend: een praatjesmaker, een skepticus, een aantal bedachtzame knikkers . .
Onderweg trek ik steeds meer bekijks. Ligfietsen komen hier niet voor, denk ik. Bij een supermarkt liep de eigenaar naar buiten, zag de fiets, en vroeg of ik dààrop helemaal uit Holland was gekomen. Toen riep hij zijn maat, die aan de overkant van de weg was, en begon uit te pakken: deze man is hierop helemaal uit Amsterdam gekomen! En een klant in de winkel moest er ook bij komen, hij hield niet meer op. Toen moest ik demonstreren hoe dat dan ging en ze klapten in hun handen van verbazing.
Die fiets moest dus nu de pas over. Het voordeel van geen ontbijt is dat je vroeg weg kunt. Dat moest ook want na elf uur wordt het al warm en ik moest klimmen. Dat ging gelukkig goed, maar een stuk verderop zat er weer een klein hellinkje in de route en ik merkte dat ik mijn kruit al aardig verschoten had. Daarom ben ik vandaag maar eens wat eerder gestopt dan het plan was (wel het hellinkje nog even afgemaakt) want er is geen enmkele noodzaak tot haasten meer. En nu ben ik dus in Sansepolcro. Heilig Graf, betekent dat, wie zou zijn woonplaats nu zo noemen. Toch lijkt het best een levendig stadje, met een mooie stadsmuur eromheen en poorten en zo, een heel pittoreske, vervallen palazzo's. Echt Italie hier. De Apennijnen zijn ook geweldig, met hun steile rotswanden en diepe kloven!
Een leuke ontmoeting: ik stopte even omdat ik een prachtig veld blauwe distels zag, van de soort die je in Nederland wel in boeketten tegenkomt, en daar zat een nog veel intenser blauwe vlinder op. Ook een voordeel van ligfietsen: de bloemen in de berm zijn dichterbij.
1 opmerking:
Mijn mondhoeken blijven maar naar boven trekken bij het lezen van je verhaal Wil. Ook bij de tweede lezing. Heerlijk om dit zo mee te beleven. Sterkte voor de volgende etappe en vooral weer veel plezier en leuke ontmoetingen met mens en dier.
Een reactie posten